ในยุคที่ประเทศไทยคุณภาพชีวิตและความมั่นคงของประชาชนในประเทศค่อย ๆ ถดถอยลงเรื่อย ๆ แต่รัฐบาลกลับไม่คิดให้ความสำคัญที่จะแก้ไขปัญหาเหล่านี้อย่างจริงจัง ทิ้งให้ประชาชนต้องแบกรับภาระที่เกิดจากพิษของเศรษฐกิจและโรคระบาด แต่กลับไปออกนโยบายอุ้มชูเหล่าธุรกิจผูกขาดรายใหญ่ ละเลยคุณภาพชีวิตของคนอีก 99 % ที่เป็นผู้ขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศอย่างแท้จริง โดยสิ่งที่จะเข้ามาแก้ไขปัญหาความทุกข์ยาก ความไม่มั่นคงของชีวิตคนในประเทศได้นั่นคือ การมีรัฐสวัสดิการถ้วนหน้า ซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งที่จะช่วยยกระดับคุณภาพชีวิตของผู้คนในประเทศ ทำให้ชีวิตมีความมั่นคงตั้งแต่เกิดยันสิ้นสุดชีวิต มีเบี้ยเลี้ยงตั้งแต่คลอดจนชรา บริการสาธารณที่มีคุณภาพและทั่วถึง ศักยภาพของผู้คนจะเพิ่มสูงขึ้นเพราะสามารถเข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพได้ทุกคนโดยไม่มีการแบ่งแยกชนชั้นหรือแบ่งแยกโรงเรียนรวย – จน อีกทั้งเราทุกคนสามารถมีชีวิตที่เลือกได้ไม่ต้องตกอยู่ภายใต้อำนาจของตลาดแรงงาน ช่วยลดสภาวะความตึงเครียดที่เกิดจากแบกรับภาระทางเศรฐกิจโดยรัฐจะเข้ามาเป็นผู้ช่วยเหลือ ซึ่งแน่นอนว่าเงินที่จะต้องมาจัดทำรัฐสวัสดิการนั้นมาจากภาษีของทุกคนในประเทศไม่ว่าจะรวย – จน
แต่สิ่งที่สำคัญคือการจัดทำสวัสดิการอย่างเป็นสัดส่วนและทำให้เกิดคุณภาพสูงสุดต่อผู้คนในประเทศ สำคัญที่สุดคือต้องตรวจสอบได้ว่าภาษีที่จ่ายไปนั้นรัฐนำไปใช้ทำอะไรให้ประชาชนบ้าง อีกอย่างที่สำคัญไม่แพ้กันคือ การมีประชาธิปไตย เพราะรัฐสวัสดิการนั้นเกิดจากความต้องการของประชาชนที่จะมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น หาใช่ความสงสารจากชนชั้นปกครองหรือเหล่านายทุนที่ยอมจ่ายภาษีแพ้ ผู้คน 99 % ของประเทศจะเป็นผู้มีอำนาจในการกำหนดนโยบายรัฐสวัสดิการ ควรกล่าวด้วยว่าถึงแม้หลายประเทศที่เจริญแล้วจะมีความเป็นประชาธิปไตย (ในทางการเมือง) แต่ทุกประเทศหาได้มีรัฐสวัสดิการแบบถ้วนหน้า อย่างเช่น อเมริกา ญี่ปุ่น ประเทศต่าง ๆ ในยุโรปที่ดำเนินนโยบานทางเศรษฐกิจแบบเสรีนิยมใหม่ หรือแม้แต่ประเทศไทยเองก็ตาม จะเห็นได้ว่าประเทศเหล่านี้มีความเหลื่อมล้ำทางชนชั้นที่สูง ระยะห่างของรายได้ของผู้คนถ่างออกแบบก้าวกระโดด กลับกันในกลุ่มประเทศยุโรปเหนือหรือนอร์ดิกคุณภาพชีวิตและความสุขของผู้คนในประเทศเหล่านั้นกลับอยู่อันดับต้น ๆ ของโลก รวมไปถึงความเหลื่อล้ำของรายได้ที่มีช่องว่างน้อยเป็นอย่างมาก แต่นั่นไม่ใช่เพราะประเทศกลุ่มนี้เป็นประเทศที่รวยหรือพัฒนาแล้วจึงมีรัฐสวัสดิการได้ทำให้คุณชีวิตของผู้คนดี แต่สิ่งทำให้ประเทศเหล่านี้มีรัฐสวัสดิการได้คือ การมีความเชื่อร่วมกันของคนในประเทศว่าการมีรัฐสวัสดิการที่ดีนั้นเป็นเรื่องของสิทธิที่ทุกคนควรจะได้รับคุณภาพชีวิตที่ดีและมีความสุขกับการมีชีวิต กล่าวให้ถึงที่สุดคือ รัฐสวัสดิการเกิดขึ้นเพราะความเชื่อในเรื่องสิทธิ หาใช่เรื่องของเม็ดเงิน